秋qiū晚wǎn--罗luó邺yè
残cán星xīng残cán月yuè一yī声shēng钟zhōng，，谷gǔ际jì岩yán隈wēi爽shuǎng气qì浓nóng。。不bù向xiàng碧bì台tái惊jīng醉zuì梦mèng，，但dàn来lái清qīng镜jìng促cù愁chóu容róng。。繁fán金jīn露lù洁jié黄huáng笼lóng菊jú，，独dú翠cuì烟yān凝níng远yuǎn涧jiàn松sōng。。闲xián步bù幽yōu林lín与yǔ苔tái径jìng，，渐jiàn移yí栖qī鸟niǎo及jí鸣míng蛩qióng。。
秋晚。唐代。罗邺。残星残月一声钟，谷际岩隈爽气浓。不向碧台惊醉梦，但来清镜促愁容。繁金露洁黄笼菊，独翠烟凝远涧松。闲步幽林与苔径，渐移栖鸟及鸣蛩。
